"Σκεφτόμουν, ποιος θα ήταν ένας εύκολος τρόπος για να εντοπίσουμε πλανήτες σαν τη Γη?", λέει ο Eric Algol του University of Washington στο Seattle, ο οποίος σημειώνει ότι το να βρεις πλανήτες τόσο μικρούς όσο τη Γη, είναι συνήθως πολύ δύσκολο και απαιτεί πανάκριβα διαστημικά τηλεσκόπια. "Αυτο με οδήγησε στους λευκούς νάνους".
Οι λευκοί νάνοι είναι αρκετά μικροί. Συνήθως έχουν το 60% της μάζας του Ήλιου και διάμετρο λίγο μεγαλύτερη από αυτή της Γης. Οπότε ένας πλανήτης σαν τη Γη, μπορεί να μπλοκάρει πολύ μεγαλο μέρος της λαμπρότητας του λευκού νάνου κατα τη διάρκεια μιας διάβασης, ώστε και ένα επίγειο τηλεσκόπιο 1 μετρου θα μπορούσε να ανιχνεύσει τη παρουσία ενός πλανήτη.
Απόγονοι των ερυθρών γιγάντων
Οι λευκοί νάνοι σχηματίζονται από άστρα όπως τον Ηλιο, των οποίων ο πυρήνας χρησιμοποιεί πυρηνικές αντιδράσεις για να μετατρέψει το υδρογόνο σε ήλιο. Όταν ο πυρήνας γεμίσει από ήλιο, το άστρο θα αρχίσει να καίει το υδρογόνο έξω από τον πυρήνα, αναγκάζοντας το άστρο να επεκτεινει την επιφανειά του η οποία ψύχεται και κοκκινίζει, ώστε να γίνει ένας ερυθρός γίγαντας. Ο ερυθρός γίγαντας θα αποβάλει την εξωτερική του ατμόσφαιρα και θα αποκαλύψει τον καυτό πυρήνα του.
Ο καυτός αυτός πυρήνας είναι ένας λευκός νάνος, ο οποίος ξεκινά αυτό το διάστημα της ζωής του με θερμοκρασίες πάνω από 100.000Κ. Λάμπει λόγω εναπομείνασας θερμότητας και όχι από την ύπαρξη πυρηνικών αντιδράσεων. Καθώς το λευκός νάνος εκπέμπει ακτινοβολία στο διάστημα ψύχεται και γίνεται πιο αμυδρός.
Ο Algol λέει ότι οι πιο υποσχόμενοι λευκοί νάνοι έχουν επιφανειακές θερμοκρασίες μεταξύ 3000 και 6000Κ, συγκρίσιμες με αυτή του Ήλιου(5780Κ). Τέτοιοι λευκοί νάνοι "παγώνουν" πολύ αργα και έτσι δίνουν σε έναν πλανήτη σε τροχιά δισεκατομμύρια χρόνια ήπιων θερμοκρασιών. "Άμα είμασταν στην επιφάνεια ενός τέτοιου πλανήτη, το άστρο του θα είχε το ίδιο γωνιακό μέγεθος και περίπου το ίδιο χρώμα με τον Ήλιο", λέει ο Algol.
