Βασικά τηλεσκόπια του Seti κλείνουν λόγω έλειψης χρηματοδότησης

Την διακοπη λειτουργίας των μόνων τηλεσκόπιων που είχαν σχεδιαστεί ειδικά για την ανίχνευση εξωγήινων σημάτων, λόγω έλλειψης κονδυλίων, ανακοίνωσε το μη κερδοσκοπικό Ινστιτούτο SETI. Η δυσάρεστη αυτή τροπή έρχεται τον καιρό που το διαστημικό τηλεσκόπιο Kepler μόλις ανακάλυψε δεκάδες φιλόξενους πλανήτες, στους οποίους πολύ θα ήθελαν να στρέψουν τα αυτιά τους οι ερευνητές.


To Ινστιτούτο SETI ιδρύθηκε το 1984 με τη στήριξη του διάσημου Αμερικανού αστρονόμου και εκλαϊκευτή της επιστήμης Καρλ Σέιγκαν. Μέχρι σήμερα δεν έχει καταφέρει να ανιχνεύσει σήματα εξωγήινων πολιτισμών, η ελπίδα όμως ποτέ δεν πεθαίνει.

Οι σπειροειδείς γαλαξίες σχηματίζονται από μέσα προς τα έξω;

Οι αστρονόμοι για πρώτη φορά μέτρησαν μια ιδιότητα κλειδί ενός σπειροειδή γαλαξία, που βρίσκεται σε απόσταση μεγαλύτερη από 9 δισεκατομμύρια έτη φωτός. Οι παρατηρήσεις δείχνουν ότι το οξυγόνο και ο σίδηρος αφθονούν στο κέντρο του γαλαξία αλλά όχι στις άκρες του, γεγονός που υποδηλώνει ότι οι σπειροειδείς γαλαξίες (συμπεριλαμβανομένης της Ανδρομέδας και του Γαλαξία μας) σχημάτισαν τους γιγαντιαίους δίσκους τους από μέσα προς τα έξω.

Καλύπτοντας 120.000 έτη φωτός, ο δίσκος του Γαλαξία μας επισκιάζει τον υπόλοιπο Γαλαξία. Στο δίσκο βρίσκεται ο ο Ήλιος μας και τα περισσότερα άστρα του Γαλαξία μας, καθώς και οι όμορφοι σπειροειδείς βραχίονες. Αλλά το πως ακριβώς σχηματίστηκε ο δίσκος είναι ακόμη άγνωστο.

The Art of Making Stars

Μπορεί να μοιάζει με ένα αφηρημένο έργο τέχνης, αλλά αυτή η μίξη χρωμάτων είναι στη πραγματικότητα ένα πολυάσχολο σύμπλεγμα στο οποίο δημιουργούνται αστέρια και ονομάζεται Rho Ophiuchi. O Wide-field Infrared Explorer, ή WISE, της NASA, αιχμαλώτισε αυτή την εικόνα, της πιο κοντινής στη Γη περιοχή ώπου σχηματίζονται αστέρια.

50 χρόνια από την πρώτη επανδρωμένη πτήση στο διάστημα

Ακριβώς 50 χρόνια πίσω, τα ξημερώματα της 12ης Απριλίου του 1961, Γιούρι Γκαγκάριν, γιος ενός ξυλουργού από τη Ρωσία, πραγματοποίησε τον πρώτο διαπλανητικό περίπατο που έγινε ποτέ.

Ο τότε 27χρονος σμηναγός εκτοξεύθηκε από το κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ προς το διάστημα. Στην αποστολή  αυτή οι ρώσοι επιστήμονες που σχεδίασαν το ταξίδι, του έδιναν πιθανότητες επιτυχίας 50%. Είτε θα έγραφε ιστορία, είτε γινόταν μια σκόνη στο διάστημα...
O Γιούρι Αλεξέγεβιτς Γκαγκάριν, όπως είναι το ολοκληρωμένο του όνομα, τα κατάφερε. Το «Βοστόκ 1» μπήκε επιτυχώς σε τροχιά γύρω από τη Γη σε μια πτήση που διήρκεσε 129 αιώνια λεπτά κάνοντας μια πλήρη περιφορά του πλανήτη με μέγιστη ταχύτητα 28.968 χλμ. /ώρα και μέγιστο ύψος 301 χλμ.

Η επιστροφή του στη γη θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως ιστορική και ηρωική. Παρέλαση διαρκείας έξι ωρών πραγματοποιήθηκε προς τιμήν του στην Κόκκινη Πλατεία της Ρωσίας. Η «Μόσχα στο Διάστημα» και «Ζήτω ο Γκαγκάριν» ήταν τα κυρίαρχα συνθήματα.

Από το Mariner 10 (1973) στο Messenger (2004)

Mariner 10

Το Mariner 10 ήταν ένα διαστημικό σκάφος που εκτοξεύτηκε στις 3 Νοεμβρίου 1973 με προορισμό από τον Ερμή και την Αφροδίτη. Η εκτόξευσή του ακολούθησε περίπου δυο χρόνια μετά από του Μάρινερ 9 και ήταν το τελευταίο διαστημικό σκάφος στο πρόγραμμα Μάρινερ. Οι στόχοι της αποστολής του ήταν η μελέτη του περιβάλλοντος του Ερμή, η ατμόσφαιρα, η επιφάνεια, και τα χαρακτηριστικά του πλανήτη καθώς και παρόμοιες έρευνες με την Αφροδίτη. Δευτεροβάθμιοι στόχοι του ήταν η εκτέλεση επιστημονικών πειραμάτων στο διαπλανητικό μέσο και ο πειραματισμός με τα πεδία βαρύτητας κατά τους ελιγμούς μεταξύ των δυο πλανητών.

To Mariner 10 ήταν το πρώτο διαστημικό σκάφος που εκμεταλλεύτηκε διαπλανητικά πεδία βαρύτητας ως πηγή ενέργειας για την διεξαγωγή ελιγμών, χρησιμοποιώντας την Αφροδίτη για να μειώσει ταχύτητα και να κατεβάσει το περιήλιον του στο επίπεδο της τροχιάς του Ερμή. Ο ελιγμός αυτός, βγαλμένος μέσα από τις μελέτες αστροδυναμικής του Ιταλού επιστήμονα Giuseppe Colombo, έβαλε το διαστημικό σκάφος σε μια τροχιά που το έφερε στον Ερμή. Ο Μάρινερ 10 εκμεταλλεύτηκε τα ηλιακά πάνελ του όχι μόνο ως πηγή ενέργειας, αλλά και σαν ιστία «πλέοντας» στον ηλιακό άνεμο και ωθούμενος από την ηλιακή πίεση ακτινοβολίας χρησιμοποιώντας παράλληλα την κεραία του ως ανεμοδούρα κατά τη διάρκεια της πτήσης, πρωτοπορώντας έτσι στο πεδίο αυτό της διαστημικής πλοήγησης.

Messenger 

To Messenger εκτοξέυθηκε στις 3 Αυγούστου 2004 με αποστολή να τεθεί σε τροχιά γύρω από τον πλανήτη Ερμή. Το βάρους 485 κιλών Messenger θα μελετήσει τη χημική σύνθεση του, τη γεωλογία και το μαγνητικό πεδίο του πλανήτη. Έγινε η δεύτερη αποστολή που έφτασε με επιτυχία στον Ερμή κάνοντας ένα πρώτο γρήγορο πέρασμα τον Ιανουάριο του 2008 το οποίο ακολούθησαν άλλα δύο πριν μπει σε τροχιά. Το Messenger είναι το πρώτο διαστημόπλοιο που μπαίνει σε τροχιά γύρω απο τον Ερμή.

Η είσοδος σε τροχιά γύρω από τον Ερμή είναι δύσκολη καθώς η προσσέγγιση του σε ευθεία από τη Γη θα επιταχυνόταν υπερβολικά από τη βαρύτητα του Ήλιου καθιστώντας το αδύνατο να μπει σε τροχιά. Τα όργανα του Messenger εκτέλεσαν μια σειρά πολύπλοκων ελιγμών και περασμάτων γύρω από τη Γη (1 φορά), από την Αφροδίτη (2 φορές) και απο τον Ερμή (3 φορές),ώστε το Messenger να επιβραδύνει σε σχέση με τον Ερμή καταναλώνοντας όσο δυνατόν λιγότερα καύσιμα. Τελικά το Messenger κατάφερε να μπει σε τροχιά στις 18 Μαρτίου 2011. Τα όργανα του ενεργοποιήθηκαν ξανά στις 24 Μαρτίου και η πρώτη φωτογραφία έφτασε στις 29 Μαρτίου. Η επίσημη επιστημονική λήψη δεδομένων θα αρχίσει στις 4 Απριλίου 2011.

Big, Bigger, Biggest Telescopes in HD

Part 1-2-3-4.....!

Πιθανή η ύπαρξη ζωής γύρω από αστέρια που πεθαίνουν

Αμυδροί και πυκνοί λευκοί νάνοι, στα τελευταία στάδια της ζωής τους, είναι μέρη που ίσως δεν περίμενες να βρεις μια δεύτερη Γη. Αλλά Αμερικανοί αστρονόμοι υποστηρίζουν ότι πλανήτες που βρίσκονται σε τροχιά γύρω από τέτοια άστρα μπορούν να υποστηρίξουν ζωή για δισεκατομμύρια χρόνια. Επιπλέον, οι λευκοί νάνοι έχουν ισάξιο πληθυσμό με αυτόν των άστρων που μοιάζουν με τον ήλιο μας, αυξάνοντας θεματικά τα μέρη που μπορεί να υπάρχουν συνθήκες για την ανάπτυξη ζωής.

"Σκεφτόμουν, ποιος θα ήταν ένας εύκολος τρόπος για να εντοπίσουμε πλανήτες σαν τη Γη?", λέει ο Eric Algol του University of Washington στο Seattle, ο οποίος σημειώνει ότι το να βρεις πλανήτες τόσο μικρούς όσο τη Γη, είναι συνήθως πολύ δύσκολο και απαιτεί πανάκριβα διαστημικά τηλεσκόπια. "Αυτο με οδήγησε στους λευκούς νάνους".

Οι λευκοί νάνοι είναι αρκετά μικροί. Συνήθως έχουν το 60% της μάζας του Ήλιου και διάμετρο λίγο μεγαλύτερη από αυτή της Γης. Οπότε ένας πλανήτης σαν τη Γη, μπορεί να μπλοκάρει πολύ μεγαλο μέρος της λαμπρότητας του λευκού νάνου κατα τη διάρκεια μιας διάβασης, ώστε και ένα επίγειο τηλεσκόπιο 1 μετρου θα μπορούσε να ανιχνεύσει τη παρουσία ενός πλανήτη.

Timelapse Video: Χειμώνας και Ουρανός

Sub Zero - winter night timelapse from Randy Halverson on Vimeo.